آدم‌خواران

ژان تولی (۱۹۵۳) از نویسندگان پرکار و چندساحتی ادبیات فرانسه است. او هم رمان می‌نویسد، هم فیلم‌نامه، هم شعر و گاهی نیز کار کارتون و سینما می‌کند. نخستین کتابی که از او به فارسی درآمد، مغازهٔ خودکشی، اقبال شگفت‌انگیزی داشت. آدم‌خواران (۲۰۰۹) نیز یکی از تکان‌دهنده‌ترین آثار این نویسنده است. داستانی بلند که بر اساس یک اتفاق واقعی نوشته شده. قصه در میانهٔ جنگ فرانسه و پروس در سال ۱۸۷۰ روایت می‌شود، جنگی که با شکست مفتضحانهٔ ناپلئون سوم و سقوط پاریس همراه بود. داستان از جایی آغاز می‌شود که یک اشراف‌زادهٔ وان، که از قضا خود و خانواده‌اش در منطقه به دلیل خدمات‌شان به روستاییان محبوبیت دارند، برای گشت و گذاری عازم روستا می‌شود، دهکده‌ای که درگیرقحطی هم هست. آن‌جا، طی بحثی، متهمش می‌کنند که او از پروسی‌ها حمایت کرده… داستان در عرض چند ساعت می‌گذرد و هر لحظه‌اش آبستن اتفاقاتی عجیب است. و راوی مردمانی که همه چیز را فراموش کرده‌اند و فقط می‌خواهند خشم‌شان را فروبنشانند. یک رئالیسم سیاه نفس‌گیر…