بر بنیادهای هستی

«پیتَّوّن غرق در فکرهایش گام برداشت و زیر نور کم‌رمق ماه زمزمه کرد. گفتی اسم آن پسرک چه بود؟ «زُروان داد با آهسته‌ترین صدایی که از حلقوم خش‌دارش برمی‌آمد گفت: آراستی! اما فکر نکن که پیدا کردن و به چنگ آوردنش از دست آن گوی دیوانه آسان است.» جادوگر جواب داد: «خوب حواست را جمع کن و به من بگو ‌آیا چیز دیگری مانده که ندانم؟...» در پنج‌گانه «پَتِش خوارگر»، فضای حاکم بر جهان اوستا، به‌ویژه یشت‌ها و وندیداد گرفته شده و شخصیت‌های ریز و درشت، گمنام و پرنام، مینوی و گیتوی همگی در کنار هم و در قالب یک داستان واحد و بسیار پرماجرا منسجم شده‌اند. در این رمان، چکیده همه فضاها، حس‌ها، شخصیت‌ها، مکان‌ها، اسطوره‌ها و حماسه‌های درون اوستا و افزون بر آن بندهش که کامل‌کننده بخش‌های نایاب داستانی اوستاست نیز لحاظ شده‌اند.