تنباکوها و یاس

از رودورن انداختیم توی بلوار سنژرمن و رفتیم تا سن‌میشل. تقاطع سن میشل، یک سلف سرویس تر و تمیز بود که با جیب من هم می‌خواند. داشتم فکر می‌کردم کاش وقتی پول می‌رسید سر و کله اش پیدا می‌شد. تا چشمش افتاد به در و پیکر رستوران گفت: «راستش، امروز توی خط این جور جاها نیستم. بریم یه جای دنج.» پرسیدم: «حال داری بیای؟» یک وری نگاهم کرد. «ما رو کشوندی تا اینجا، تازه می‌پرسی...» برگشتیم تو سن میشل. جلو یک کیوسک روزنامه فروشی، ایستاد و یک کیهان چاپ لندن و یک تایمز روز قبل گرفت و راه افتادیم. نگاهی انداخت به سرتیترها و بلند شروع کرد به خواندن: «اعتراض کمونیست ها به ژیسکاردستن»، »اعتصاب سندیکای کارگری»، «توافق پاریس با قرارداد...» «تنباکوها و یاس» رمانی است عاشقانه، ایده مرکزی رمان را روایتِ عشقی قدیمی می‌سازد که در طول رمان توسط راوی با رجعت به گذشته مرور می‎شود.