อ๋องปีศาจผู้นั้น คือเทวดาน้อยของข้า เล่ม 3

หากมิใช่ราชโองการจากฝ่าบาทแล้ว มีหรือสกุลหมิงจะยอมยกแก้วตาดวงใจอย่าง ‘หมิงจิ่วจู’ ให้กับ ‘อวิ๋นตู้ชิง’ อ๋องปีศาจผู้นั้น! นอกจากรูปโฉมงดงามแล้ว อ๋องเช่นเขาก็ไม่มีที่ใดให้น่าชื่นชมแม้แต่น้อย ทั้งกำแหงอวดดี ไร้มารยาทเหลือจะกล่าว ไม่เห็นขุนนางบุ๋นบู๊ในสายตา จะมาคู่ควรกับจิ่วจูผู้น่ารัก น่าทะนุถนอมได้อย่างไร จูจูน้อยของพวกเขาช่างน่าสงสารยิ่งนัก หากแต่...ไอ้สายตาหยาดเยิ้มของนางยามกล่าวว่า ‘ท่านอ๋องอ่อนโยนและพระทัยดี’ นั่นน่ะ เจ้าไปเอาความคิดที่มันสวนทางกับชาวบ้านเขามาจากที่ใดกัน!!!