กลิ่นแดด ไอทะเล และลาดไหล่สีคาราเมล

เราไม่อนุญาตให้ตัวเองรักใครหมดหัวใจอีก กลัวที่จะรู้สึกว่าถูกรัก เพราะกลัวจะต้องจากมันไป กลัวกระทั่งไม่กล้ารักตัวเอง จนในที่สุดก็ไปไม่รอดสักราย รวมเรื่องสั้นของเธอ เขา ฉัน เรา ผู้มักถูกทอดทิ้งให้อยู่นอกวงโคจรของจักรวาลแสนสิ้นหวัง เล่าผ่านรสคาราเมลขมปะแล่มของฉากอีโรติก แฟนตาซี ภูติผีวิญญาณ สมจริง เหนือจริง เราลากจูงตัวเองไปตามทางด้วยความปรารถนาไม่รู้จักจบสิ้น จมจ่อมอยู่ในฝันกลางวัน การเป็นที่รัก การมีใครสักคนเป็นพื้นที่ปลอดภัย การเป็นส่วนหนึ่งของบางสิ่งที่เราพึงใจ เรารื้ออดีตงดงามที่แหลกสลายขึ้นมาดูอย่างละเอียดยิบ เจ็บปลาบทุกแง่มุมที่สัมผัส หากในความเจ็บปวดนั้นก็ยังมีเศษความสุขจางๆ เหลืออยู่มากเพียงพอให้ได้รำลึก ความสุขที่เรายังคงปรารถนา แม้จะรู้ว่าต่อให้สมปรารถนา เราก็อาจต้องเจ็บปวดกันอยู่ดี