Moj dom Moj swiat

Na poczatku byl ,,Mój dom". A potem ,,Mój swiat". Jako dziecko zaznal cudownego domu z usmiechem matki, talerzem na stole, chlebem pieczonym przez babke, do której jezdzil na wakacje, dziadkiem zmawiajacym Aniol Panski, bracmi, z którymi sie tarmosil i paskiem w reku ojca, jak bylo trzeba.Pamietal doskonale nawet zapachy palesnickiej plebanii swego stryja.To byl ten dom, a wlasciwie domy rodzinne, które zbudowaly Jana Góre i które do konca niósl w sobie.Potem jego domem stal sie zakon, i to tak bardzo, ze nawet zdawalo sie, iz zapomnial o domu rodzinnym.Ale tylko sie zdawalo... Caly swiat stawal sie jego domem.Choc juz nie ,,jego", tylko ,,wszystkich" - wszystkich do niego zapraszal. Bo kiedy czlowiek dojrzeje, to przestaje juz marzyc o domach, które minely, choc niesie je w sobie.Zaczyna budowac domy.A przede wszystkim staje sie domem. I zaprasza gosci.A jesli do tego ma w sobie milosc, goscie wkrótce staja sie domownikami.