Het verdriet van de hanen

Met hun dialoog aan het begin van Het verdriet van de hanen is de toon gezet: beurtelings ironisch, podtisch en filosofisch overziet György Konrád het leven vanuit het perspectief van Kalligaro, een oudere man die nog maar weinig in het vooruitzicht heeft, maar juist daarom ook afstand kan nemen tot de dingen die voor anderen zo vreselijk belangrijk zijn. In de verhalen die vaak tot de essentie zijn ingedikt, mijmert Konrád over onderwerpen als ouderdom en roem, het platteland, de Holocaust, de voordelen van eenzaamheid en de bevrijding van levenslange lasten.