Çekidüzen örümcek

Ruben speelt op zolder. Helemaal alleen. Alleen? Nee, hij krijgt bezoek. ‘Dag spin, wil je in de trein? Daar is papa met de was. ‘Kijk eens, papa, een hele lieve spin.’ ‘Jongen, wat een grote. Wat een harige poten. Gooi hem uit het zolderraam.’ ‘Nee!’ roept Ruben. ‘Het is mijn spin.’ Ratsj-roetsj… de spin rent weg. Waar is hij heen? Papa is doodsbang voor de spin en wil hem met de stofzuiger te lijf gaan. Maar gelukkig kan Ruben goed tegen acht kriebelende pootjes.