تاریخ بی‌خردی: از تروا تا ویتنام

بی‌خردی زمان و مکان نمی‌شناسد؛ بی‌زمان و جهان‌شمول است اگرچه عقاید و عادات هر زمان و هر مکان خاص، شکلی معین بدان می‌دهد؛ ارتباطی به نوع نظام ندارد: هم سلطنت ممکن است موجد آن باشد، هم حکومت یک اقلیت قدرت‌طلب (الیگارشی)، و هم مردم‌سالاری. بی‌خردی ویژة ملت یا طبقة به خصوصی هم نیست. طبقة کارگر و حکومت‌های کمونیستی نمایندة آن، همان‌گونه که تاریخ دوران اخیر به خوبی نشان داد، در مسند قدرت، بخردانه‌تر یا کارسازتر از طبقة متوسط عمل نکردند. ممکن است پرسیده شود از آن‌جا که اصرار در کژاندیشی یا در بی‌خردی جزء فطرت آدمی است، آیا می‌توان از حکومت‌ها انتظار دیگری داشت؟ مسالة نگران‌کننده آن است که بی‌خردی حکومت، اثر بیش‌تر بر شماری بیش‌تر می‌گذارد تا بی‌خردی‌های فردی. از این رو حکومت‌ها وظیفة سنگین‌تری دارند تا بر طبق عقل و خرد رفتار کنند. نگارنده در کتاب حاضر، به بیان جنگ‌ها، از جنگ تروا در دوران باستان و جنگ ویتنام در دوران معاصر، پرداخته و بی‌خردی‌های حکومت‌ها و خردمندی‌های آنان را بررسی کرده است.