Јас, Тито и Мики Маус

Приказната се случува во едно мало селце на Балканот каде што повремено доаѓа некакво заталкано патувачко кино кое, најчесто, прикажува само цртани филмови. Соживувајќи се со филмовите, луѓето, особено старците и неколкуте деца што живеат во местото, постепено почнуваат да се идентификуваат со јунаците на цртаните филмови, а фикцијата полека се меша со реалноста, па веќе не се знае што е фикција, а што реалност. Притоа разградувањето на стварноста од нејзините банални стандарди и стереотипи, било историски, било граѓански, било семејни, е изведено исклучително успешно со еден инвентивен хумор и разорна иронија, коишто, во крајниот ефект, всушност се катарзични, здрави и исцелителни. Приказната блика од хумор и сатира која брилијантно, на крајно инвентивен литерарен начин, ја демистифицира балканската митоманија, потврдувајќи го уште еднаш раскажувачкото мајсторство на Блаже Миневски како врвен македонски прозаист.