Jeugd in de Pijp; vrijmoedige herinneringen

Vooral op rijpere leeftijd voelt iedereen de behoefte om, vaker dan voorheen, te verwijlen in de dagen zijner jonkheid. Piet Bakker heeft van die behoefte een boekje gemaakt: 'Jeugd in de Pijp'. De Pijp is de grauwe, troosteloze arbeidersbuurt, die in de tweede helft van de vorige eeuw aan de toenmalige zuidelijke rand van Amsterdam verrees. Artiesten hebben er zich korte tijd gevestigd, maar verdwenen weer. Wat overbleef was een wat roerige bevolking, die in de voor- en achterwoningen van kamer-keuken-alkoof een armetierig bestaan leed. Meen echter niet, dat deze jeugdherinneringen triest en naargeestig zijn. Kinderen hebben zo'n begenadigd incasseringsvermogen, en bovendien onthoudt men alleen de humoristische voorvallen, zodat wie aan zijn prille jaren terugdenkt, dit met een wat weemoedig glimlachje doet. De lezer zal in dit boekje vaak eigen jeugd - ook al heeft die zich in een ander milieu afgespeeld - herkennen. Want is er niet iets 'algemeen kinderlijks' in ons allen? De enige 'internationale' die door de eeuwen stand houdt, is de kinderinternationale, waarvan de jongen uit de achterbuurt zowel als het ventje uit de villawijk deel uitmaakt.